Wat hebben het lopen van een ultramarathon en het invullen van een moeilijke vacature met elkaar gemeen? Jip Smits weet dat als geen ander. Hij werkt als Adviseur Werkgeversdiensten bij het WerkgeversServicepunt Zuid-Kennemerland en IJmond en ondersteunt werkgevers met hun personeelsvraagstukken. Op 21 juni liep hij de ultramarathon ‘Race to the King’ in Engeland. In de voorbereiding daarnaartoe zag hij vergelijkingen met de vraagstukken die hij in zijn werk bij werkgevers en werkzoekenden tegenkomt.
Een lange adem
Jip werkt in zijn brancheteam voor werkgevers die actief zijn binnen de Zakelijke dienstverlening. Daaronder vallen bijvoorbeeld MKB-financiële dienstverleners, callcenters en marketing- en communicatiebedrijven. De krapte in die sector is groot.
Jip vertelt: “Ik kom dagelijks in aanraking met zowel werkgevers als werkzoekenden die het maar niet wil lukken om die nieuwe collega te vinden, of een baan die goed bij hen past.”
“Het is vaak een kwestie van een lange adem hebben. In mijn werk probeer ik de afstand tussen werkgevers en werkzoekenden te verkleinen. Er zijn eigenlijk altijd mogelijkheden, maar soms heb je net een wat bredere blik nodig. Als werkzoekende of werkgever heb je vaak een bepaald plaatje voor ogen dat je nastreeft. Als dat niet lukt, bijvoorbeeld omdat je de juiste kandidaat of baan maar niet kunt vinden, dan werkt dat frustrerend. Als je dat plaatje los kunt laten en denkt in mogelijkheden, dan kan er opeens veel meer.”
Een passende baan vinden kan ook een marathon zijn
Nu Jip naast zijn baan hard aan het trainen is voor de ultramarathon, valt het hem op hoe vergelijkbaar die voorbereiding is met het proces van werk zoeken of personeel vinden. “Ik heb het geluk dat ik zelf in mijn werkende leven nooit in de positie heb gezeten dat het maar niet lukte om de juiste baan te vinden”, vertelt Jip. “Door deze ultramarathon te lopen, voel ik hoe het is om echt door te zetten. Dat is ook één van de redenen dat ik me aanmeldde: om solidair te zijn en ervoor te gaan, ook al denk je dat het niet gaat lukken.”
In zijn werkomgeving ziet hij mooie dingen gebeuren: “Ik zie heel veel werkzoekenden die hun best doen en gebruikmaken van hulp die geboden wordt. Zo worden er workshops gegeven waarin werkzoekenden hard aan de slag gaan om zichzelf te ontwikkelen. Het is niet altijd makkelijk om die baan te vinden. Jezelf pitchen, een goed cv opstellen of motivatiebrief schrijven, een pakkend LinkedIn-profiel maken: het zijn kwetsbare processen waarbij mensen uit hun comfortzone moeten komen. Uiteindelijk loont het, maar ook hierbij geldt: je moet soms een lange adem hebben.”
Maak gebruik van je netwerk
“Het is belangrijk om door te zetten, maar je mag ook zeker hulp vragen aan je omgeving. Ook het voorbereiden op de marathon vraagt om een positieve mindset en het verleggen van je grenzen. Die mindset heb ik echt niet altijd, maar ik hoef het niet alleen te doen. Ik kan gebruikmaken van mijn netwerk (bijvoorbeeld mijn vrienden en familie) voor de steun die ik nodig heb. Dat geldt ook voor werkzoekenden: er is altijd hulp beschikbaar. Vanuit je omgeving, maar bijvoorbeeld ook bij Werkcentrum ZKIJ.”
Ook voor werkgevers ziet hij hierin een parallel: “Geef niet op, probeer je kijk te verbreden op die vacature die je wilt invullen en maak gebruik van de hulpmiddelen die beschikbaar zijn. Die zijn er namelijk echt: denk aan proefplaatsingen, subsidies, een scholingsbudget. Ik nam naar Engeland ook vrienden mee die mij kunnen ondersteunen op de momenten dat ik het even niet meer zag zitten. Voor werkgevers kan ik die vriend zijn: ik kan met je meedenken en je de tools aanreiken die je op dat moment nodig hebt.”
“Iedereen heeft talenten, ondanks dat een cv soms op het eerste oog niet de match weergeeft die je zou willen zien. Maar als je zo’n cv loslaat en anders leert kijken, dan is er genoeg passend talent voor iedere organisatie. De energie en sturing die je in een kandidaat stopt, betaalt zich uiteindelijk altijd terug.”
Hoe Jip de marathon echt ervaren heeft
Door de extreme hitte besloot Jip onderweg een verstandige keuze te maken: in plaats van de volledige 100 kilometer liep hij er 50. Een zware tocht, met veel hoogtemeters en fysieke uitdagingen. Na 4 uur en 50 minuten kwam hij over de finish. Het leverde niet alleen een medaille op, maar ook het besef dat doelen soms bijgesteld mogen worden, zolang je maar blijft doorzetten.